Raar hoor. Vandaag voelt als een enorme anti-climax. Gisteren was ons afscheidsfeestje in Hotel New York. Hoewel het volop vakantie is, was de opkomst enorm. En daar sta je dan, tussen alle mensen die je liefhebt en die je voorlopig in ieder geval niet in levende lijve gaat zien. Natuurlijk weet je dat, maar als het dan zover is, en iedereen stapt een voor een weer eens op, dan is het toch wel even slikken. Een warme knuffel hier, nog maar eens een kus daar, af en toe een paar tranen. Een klein beetje kan ik me nu voorstellen hoe al die emigranten hier op de pier zich gevoeld moeten hebben, toen de scheepshoorn klonk ten teken van het echte afscheid. Dag Nederland, dag familie, dag lieve vrienden, we gaan naar de andere kant van de wereld. En ook al hoeven de brieven niet meer maanden op zich te laten wachten zoals vroeger, effe een bakkie doen met die of gene is er niet meer bij. Toen onze laatste vrienden via de achterdeur vertrokken en wij ze vanaf de houten vlonder nazwaaiden tot ze stipjes in de 
verte waren, voelde het alsof we even op zo'n zeeschip stonden. Mister Bo Jangles klonk op de achtergrond, dat was het dan. Op naar het nieuwe avontuur. We zullen jullie missen, met heel ons hart.Geluk ....en blijf gezond!!
4 opmerkingen:
Hallo "De Zeeuwtjes",het was inderdaad een mooi afscheidsfeestje. Maar tegelijkertijd ook wel erg dubbel. Wij gunnen jullie alle geluk van de wereld(en hebben de afgelopen tijd geprobeerd zo objectief mogelijk te blijven tijdens jullie zoektocht "wel of niet"te gaan),maar die wereld mocht ook wel iets dichter bij zijn. Was Tilburg niet spannend genoeg?Zonder gekheid, wij wensen jullie veel geluk. Maak er een mooie tijd van. Wij zullen jullie missen op de Cuba uitjes. Liefs Frans en Ricky en een extra knuffel van "ome Flans voor mijn glote vliend".
Lieve Taliet,
't Is een prachtige kaart die we vandaag ontvingen. Ik heb alle gegevens meteen in m'n agenda opgeschreven en zal vooral veelvuldig op deze blog te vinden zijn.
Ik hoop zo dat Shanghai e.o. jullie alles gaat brengen waarop jullie hopen, en meer.
Het is zo'n geweldig avontuur, maar ik kan me ook zo goed voorstellen dat je enorm moet slikken bij alles wat je voor vier jaar achterlaat.
Voor mij was het ook slikken, maar dat weet je best ;-)
En ja, dat wordt dan een nieuw soort samen thee drinken, ieder achter de webcam. En wie weet treffen we elkaar in China toch nog een keer.
Het wordt jullie "tweede vaderland" en voor ons voelt dat ook een beetje zo met onze eigen prachtige Chinese "kaaskop".
Voor volgende week allereerst een heel goeie reis toegewenst.
En daarna snel tot blogs, bels, webcams of wat dan ook!
Veel liefs, ook voor Hendrik en je grote kleine Tristan en je hele kleine Sophietje,
Ingrid
Ni hao Nicht en Drik!
Op de een of andere manier lukt dat nu met cammen nog niet echt, hoop dat dat beter lukt als jullie in het land van de rijzende zon zijn.. Hoeveel tijdverschil is er eigenlijk?? Damn, wel veel.... 5 uur later als hier... nou ja we kijken wel... In ieder geval veel geluk daar de komende 4 jaar en veel liefs
Een reactie posten