Het begin van Mao

Het was ineens heel koud vandaag, maar wel met een prachtige strakblauwe lucht, mooi fotoweer. Dat heb je hier niet zo vaak, dus we zijn er toch maar even op uit gegaan vanmiddag. We gingen naar Xintiandi, een stukje stad dat het beste te vergelijken is met (voor de Rotterdammers bekend) het Westelijk Handelsterrein bij de Veerhaven. Ooit stond de stad vol met zogenaamde shikumen, stenen woonkazernes voor de vele fabrieksarbeiders in Shanghai. Shikumen betekent letterlijk 'stenen poort' en verwijst naar de muur met toegangspoorten die voor de huizen werd gebouwd, dit om rovers en ander gespuis beter buiten de deur te kunnen houden. Achter de poorten stonden lange woongebouwen van twee verdiepingen, waarvan alle kamers met elkaar verbonden waren. Alle buren liepen dus bij elkaar door de kamers om buiten te kunnen komen. Heel veel van die huizen zijn gesloopt, maar het stukje hier is altijd blijven staan. Dit komt omdat in een van de huizen in juni 1921 in het geheim het Eerste Nationale Congres van de Communistische Partij van China plaatsvond. Dertien revolutionaire denkers kwamen bijeen om over verandering en de ideologie van het Communisme te praten. Na acht dagen moest men vluchten, want toen was de illegale vergadering toch uitgelekt en werden de leden opgejaagd door het gezag van toen. Een van de kornuiten was Mao en het mag bekend zijn dat wat de heren toen besproken hebben, grote gevolgen zou hebben voor de recente geschiedenis van China. Mao kwam aan de macht, maar met de anderen liep het minder goed af: elf van de dertien werden vermoord, verbannen of liepen alsnog over naar de tegenpartij.
Het huis van toen is nu een museum over de gebeurtenissen van die acht dagen. Ik ben er nog niet binnen geweest, dat bewaren we wel voor een regendagje, het was nu te mooi om buiten te lopen. Het is er wel altijd druk, schoolklassen en veel Chinese toeristen die zich laten fotograferen voor de deuren van het pand. De huizen rondom het museum zijn allemaal opgeknapt en verheven tot voetgangersgebied. Het contrast met 1921 zou weer niet groter kunnen zijn, kapitalisme met een grote K. Ontelbare sjieke restaurants, cafe's en bars, dure winkels en traiteurs hebben hun intrek genomen in de steegjes en huisjes, waar ooit vele mensen onder barre omstandigheden leefden, meestal zonder sanitair of electriciteit. Tsja, tijden veranderen.