Geen Youp, Lebbis of Jansen. Geen toastjes filet americain of oude kaas met mosterd. Geen Philip Freriks met het jaaroverzicht en de aftelklok. Wel een huis vol gezelligheid, Chinese en Mexicaanse hapjes, salsamuziek, 8 volwassenen, 5 kleuters, 3 babies, 1 fles Franse champagne van
onze trouwdag (het was een goeie Mark, nog erg lekker na 8 jaar!), 10 vuurwerkfonteinen en... een hele schaal Koopmans oliebollen! Vivienne en Ronald waren met Kerst in Nederland geweest en hadden twee pakken oliebollenmix in de koffer gestopt. Er rustte een zware last op onze schouders, want ook bij de familie De Vries bestaat de 'alleen-opa-bakt-de-bollen-traditie'. Vroeger zorgde mijn opa Jansen altijd voor emmers vol lekkere oliebollen voor de hele familie en de halve straat, en mijn vader heeft dat stokje overgenomen, dus niemand van ons had ooit een bol gebakken. Maar goed, na een uitgebreide instructiesessie van opa Teun via de Skype, met vier man beslag maken, en het op de juiste temperatuur brengen van de Philips frituurpan, moest het gaan gebeuren. Het resultaat van de
eerste drie baksels waren free-style-bollen in de vorm van giraffen, inktvissen, kippenpoten en onweerswolken, maar daarna kregen we de slag te pakken en werden het heuse bollen. Poedersuiker kennen de Chinezen ook al niet, dus Drik is een half uur met suiker en de staafmixer aan de gang geweest om dit probleem op te lossen. Een uur later konden we dan toch genieten van deze oer-Hollandse
traditie en ze werden unaniem goedgekeurd! Lekker hoor. De grootste kindjes hebben het voor het eerst de hele avond volgehouden, zodat we met z'n allen konden aftellen naar 12 uur: gelukkig nieuwjaar! De weinige westerlingen die thuis waren, hadden wel allemaal vuurwerk gekocht, dus zo links en rechts hoorde en zag je het een en ander de lucht ingaan. We hebben nog een flinke tijd nageborreld, opruimen doen we morgen wel weer!
Geen Youp, Lebbis of Jansen. Geen toastjes filet americain of oude kaas met mosterd. Geen Philip Freriks met het jaaroverzicht en de aftelklok. Wel een huis vol gezelligheid, Chinese en Mexicaanse hapjes, salsamuziek, 8 volwassenen, 5 kleuters, 3 babies, 1 fles Franse champagne van
onze trouwdag (het was een goeie Mark, nog erg lekker na 8 jaar!), 10 vuurwerkfonteinen en... een hele schaal Koopmans oliebollen! Vivienne en Ronald waren met Kerst in Nederland geweest en hadden twee pakken oliebollenmix in de koffer gestopt. Er rustte een zware last op onze schouders, want ook bij de familie De Vries bestaat de 'alleen-opa-bakt-de-bollen-traditie'. Vroeger zorgde mijn opa Jansen altijd voor emmers vol lekkere oliebollen voor de hele familie en de halve straat, en mijn vader heeft dat stokje overgenomen, dus niemand van ons had ooit een bol gebakken. Maar goed, na een uitgebreide instructiesessie van opa Teun via de Skype, met vier man beslag maken, en het op de juiste temperatuur brengen van de Philips frituurpan, moest het gaan gebeuren. Het resultaat van de 
eerste drie baksels waren free-style-bollen in de vorm van giraffen, inktvissen, kippenpoten en onweerswolken, maar daarna kregen we de slag te pakken en werden het heuse bollen. Poedersuiker kennen de Chinezen ook al niet, dus Drik is een half uur met suiker en de staafmixer aan de gang geweest om dit probleem op te lossen. Een uur later konden we dan toch genieten van deze oer-Hollandse
traditie en ze werden unaniem goedgekeurd! Lekker hoor. De grootste kindjes hebben het voor het eerst de hele avond volgehouden, zodat we met z'n allen konden aftellen naar 12 uur: gelukkig nieuwjaar! De weinige westerlingen die thuis waren, hadden wel allemaal vuurwerk gekocht, dus zo links en rechts hoorde en zag je het een en ander de lucht ingaan. We hebben nog een flinke tijd nageborreld, opruimen doen we morgen wel weer!
4 opmerkingen:
Ziet er ontzettend gezellig uit!!
Groetjes,
John en Bianca
geweldig!
Ziet er heel gezellig uit en de oliebollen ook.....het hoeven toch niet allemaal van die perfecte ronde bolletjes te zijn, de uitsteeksels zijn vaak het lekkerst! Een heel gelukkig en gezond nieuwjaar voor jullie allemaal. Dikke kus.
Ik geef het je te doen: koud vier maanden wonen in een ver land met een (zeer) vreemde bevolking en het dan toch met z'n allen voor mekaar krijgen om met een groep vrienden oud en nieuw te vieren met profi uitziende oliebollen.
Ik kan niet anders zeggen dan: driewerf chapeau!
En natuurlijk... een heel gelukkig 2009!
Een reactie posten