Dat Rotterdam en Shanghai zustersteden zijn, mag inmiddels bekend zijn. Maar soms is het frappant hoeveel de twee steden op elkaar lijken. En hoewel de crash op Schiphol hier ook voorpaginanieuws is, stond het nieuws hier de afgelopen twee dagen bol van een grote historische gebeurtenis: de terugkeer van de Waibaidu-brug.Suzhou Creek is een smalle rivier, die bij de Bund uitmondt in de grote Huangpu rivier. Lange tijd vormde de kreek een strakke lijn tussen het Amerikaanse deel op de noordoever en het Britse deel op de zuidoever. In 1856 bouwde een Britse zakenman een houten brug om de buitenlanders aan weerszijden makkelijker te kunnen laten oversteken. Chinezen mochten er ook gebruik van maken, maar zij moesten een hoge tol betalen. De 
Chinese bevolkng pikte het niet, en ze bouwden een eigen brug naar de Engelse die in 1873 klaar was. Hij ging Waibaidu heten, 'buitenste gratis oversteek'. De brug was een groot succes. Een rapport uit 1889 zegt dat er per dag 1.633 rijtuigen, 20.958 riksha's, 2.759 handkarren, 27 draagstoelen, 38 paarden en 35.000 voetgangers gebruik maakten van de brug. Dat werd wat veel, en in 1907 werd hij dan ook vervangen door een stalen boogconstructie. En dat is nou zo frappant; deze brug lijkt sprekend op de bruggen op het Noordereiland. Dezelfde bogen, dezelfde kleur, dezelfde sfeer, dezelfde functie, namelijk in het centrum noord en zuid met elkaar verbinden om de stad meer 1 geheel te maken. Waibaidu is een icoon in Shanghai, vooral bij de oudere generatie. Menig veldslag is er geleverd, de Jappanners hebben zich er stuk op gebeten in de oorlog en in de jaren 60, toen veel jongeren de stad verlieten om weer op het land te gaan werken, lieten ze zich nog 1 keer fotograferen met de brug op de achtergrond, als poort naar het onbekende. Vorig jaar was de brug weggehaald voor restaurantie en de afgelopen twee dagen zijn de delen weer op de oude plekken teruggelegd. Hoewel het met bakken naar beneden kwam (het regent al dagen aan een stuk door), stonden de kades afgeladen met nieuwsgierigen. Begin april gaat Waibaidu weer open voor het verkeer en kan hij weer zeker 100 jaar mee.
Chinese bevolkng pikte het niet, en ze bouwden een eigen brug naar de Engelse die in 1873 klaar was. Hij ging Waibaidu heten, 'buitenste gratis oversteek'. De brug was een groot succes. Een rapport uit 1889 zegt dat er per dag 1.633 rijtuigen, 20.958 riksha's, 2.759 handkarren, 27 draagstoelen, 38 paarden en 35.000 voetgangers gebruik maakten van de brug. Dat werd wat veel, en in 1907 werd hij dan ook vervangen door een stalen boogconstructie. En dat is nou zo frappant; deze brug lijkt sprekend op de bruggen op het Noordereiland. Dezelfde bogen, dezelfde kleur, dezelfde sfeer, dezelfde functie, namelijk in het centrum noord en zuid met elkaar verbinden om de stad meer 1 geheel te maken. Waibaidu is een icoon in Shanghai, vooral bij de oudere generatie. Menig veldslag is er geleverd, de Jappanners hebben zich er stuk op gebeten in de oorlog en in de jaren 60, toen veel jongeren de stad verlieten om weer op het land te gaan werken, lieten ze zich nog 1 keer fotograferen met de brug op de achtergrond, als poort naar het onbekende. Vorig jaar was de brug weggehaald voor restaurantie en de afgelopen twee dagen zijn de delen weer op de oude plekken teruggelegd. Hoewel het met bakken naar beneden kwam (het regent al dagen aan een stuk door), stonden de kades afgeladen met nieuwsgierigen. Begin april gaat Waibaidu weer open voor het verkeer en kan hij weer zeker 100 jaar mee. De foto's zijn uit de Shanghai Daily. Als de moesson voorbij is, gaan we wel eens persoonlijk een kijkje nemen!
1 opmerking:
alweer bedankt voor een stukje geschiedenis wat wij zomaar gratis, via jouw schrijverij, tot ons kunnen nemen.
Een reactie posten