Jolly good!

Marks & Spencer. Mijn meest favoriete warenhuis op de aardbol. Ik kwam er voor het eerst toen ik 17 was. We waren met school op werkweek in Engeland en op de terugweg bleek dat we in Dover uren moesten wachten op de ferry vanwege slecht weer. De bus reed ons daarom naar Canterburry, alwaar mijn vriendinnen en ik ons de hele middag vermaakt hebben met het passen van galajurken bij de Marks & Spencer. In mijn studententijd opende er een vestiging in Amsterdam, en ook daar ging ik regelmatig rondkijken. Bij kijken bleef het, want de studiebeurs liet weinig ruimte voor de Marks & Spencer-prijskaartjes. Ik was er vorig jaar voor het laatst, met oma de Zeeuw in Newcastle, flink zwanger. En dat was maar goed ook, want anders had ik veel te veel gekocht. En dan nu het nieuwtje, HOERA, sinds 2 oktober is deze heerlijk Britse Bijenkorf neergestreken in Shanghai. Op Nanjing lu, de langste winkelstraat van Shanghai, zit nu de grootste vestiging van heel Azie; vier verdiepingen warenhuis, foodcourt en restaurant, en het goede nieuws is, ze hebben zich niet aangepast aan de Chinese standaarden. Gewoon kleding tot en met maat 46/48, lingerie tot en met dubbel D en onderbroeken waar de Hollandse kont wel inpast, schoenen tot maat 42 en Earl Greytea en sinasappelmarmelade. Een bijkomend voordeel van een dergelijk assortiment is het gebrek aan hordes winkelende, duwende, voorpiepende Chinezen, want voor hen is dit geen interessante winkel. Ik kon dus eens even in alle rust langs de rekken snuffelen, zonder dat mijn pad weer geblokkeerd werd door kirrende Chinese dames die Sophie in haar wangetjes wilden knijpen. Ik hoef natuurlijk niet toe te lichten dat er diverse tasjes mee terug in de taxi gingen, onder andere een prachtige zwarte broek die perfect past. Kan ik die mooi in vijfvoud laten namaken op de fabric market, hahaha!

O ja, wat geinig dat de Monchichi zoveel reacties oproept, een record op de blog!