Een brutaal mens heeft de halve wereld, een brutale Tallie heeft heel Shanghai! Na een fris en wat druilerig weekend, was het vandaag gewoon weer geweldig herfstweer met een graadje of 24. Perfect om een lekker eind te wandelen. In een van de gratis expattijdschriften die je hier krijgt, had ik eens gelezen over een park hier vlak in de buurt waar geen kip komt, maar waar het erg mooi zou zijn. Het park hoort bij een vijfsterrenhotel en hotelvilla's, het Xijiao State Guest House. Wat de naam al een beetje verraadt, is dat als er buitenlandse royalty of andere hoogwaardigheidsbekleders in Shanghai moeten overnachten, ze worden ondergebracht in het Xijiao. Met de taxi was ik er al een paar keer langs gereden en het werd zwaar bewaakt; groot hek, grote portiers en hoge muren. Maar ach, een hotel is een hotel, dus waarom zou je daar niet even een kopje koffie kunnen drinken nietwaar! Dus ik ging met Sophie eerst even langs de supermarkt voor een lekker broodje en een flesje verse jus, en op naar het park. Ik zette mijn vriendelijkste glimlach op, liep vastberaden op de poort af...maar helaas, een portier in mijn nek. Ik mocht er echt niet in. Waarom niet? Ik werd naar een bronzen bord bij de andere ingang gedirigeerd, toegang alleen voor gasten, andere personen niet toegestaan. Aha, maar ik wil graag naar het hotel beste meneer. Neen. Ja, maar ik wil echt even naar het hotel, dat kan toch wel? Zucht...Wang, bel jij even de receptie voor deze lastige mevrouw. Hallo receptie hier? Ja hallo, ik wil graag het hotel bezoeken, maar ik mag niet doorlopen. Ehhh... het is een kilometer lopen vanaf de poort tot aan de receptie, zal ik een shuttlebus voor u sturen?? Getver, dat was nou net niet de bedoeling natuurlijk. Ehh..nee hoor, dank u wel, ik ben met een kinderwagen, die past toch niet, ik kom wel lopen. En hopla!!! Talitha was door de poort, hahaha! Nou, geen wonder dat Queen Elizabeth hier graag komt logeren, want het was werkelijk een prachtig park. Heel bizar om dit zo midden in de stad te hebben en eigenlijk heel flauw dat er maar zo weinig mensen van kunnen genieten, miljonairs en van die brutale types als ik natuurlijk! Ik had geen idee of ik van begin tot eind gevolgd werd door camera's ofzo (ik heb ze in ieder geval niet kunnen ontdekken), maar voor de vorm ben ik maar wel even naar de receptie van het hotel gelopen om te vragen of ze wat algemene informatie hadden over het hotel en het conferentiecentrum. Tuuurlijk! Ik kreeg twee prachtige brochures, en een plattegrond van de tuinen, hihi, kwam dat even mooi uit!
Met de plattegrond in de hand hebben we een heerlijke wandeling gemaakt en ik ben verder niemand tegengekomen die verdacht keek of lastige vragen ging stellen, alleen maar vogeltjes en eekhoorntjes. Toen het weer tijd was om naar huis te gaan, liep ik breedglimlachend richting de portiers, terwijl ik mijn verse folders overduidelijk in de hand hield. Toen ik weer op de openbare weg was, was het tijd om mijn broodje op te peuzelen, want ik had het toch niet aangedurfd om uitgebreid te gaan zitten picknicken bij de rijken der aarde in de achtertuin!
Een brutaal mens heeft de halve wereld, een brutale Tallie heeft heel Shanghai! Na een fris en wat druilerig weekend, was het vandaag gewoon weer geweldig herfstweer met een graadje of 24. Perfect om een lekker eind te wandelen. In een van de gratis expattijdschriften die je hier krijgt, had ik eens gelezen over een park hier vlak in de buurt waar geen kip komt, maar waar het erg mooi zou zijn. Het park hoort bij een vijfsterrenhotel en hotelvilla's, het Xijiao State Guest House. Wat de naam al een beetje verraadt, is dat als er buitenlandse royalty of andere hoogwaardigheidsbekleders in Shanghai moeten overnachten, ze worden ondergebracht in het Xijiao. Met de taxi was ik er al een paar keer langs gereden en het werd zwaar bewaakt; groot hek, grote portiers en hoge muren. Maar ach, een hotel is een hotel, dus waarom zou je daar niet even een kopje koffie kunnen drinken nietwaar! Dus ik ging met Sophie eerst even langs de supermarkt voor een lekker broodje en een flesje verse jus, en op naar het park. Ik zette mijn vriendelijkste glimlach op, liep vastberaden op de poort af...maar helaas, een portier in mijn nek. Ik mocht er echt niet in. Waarom niet? Ik werd naar een bronzen bord bij de andere ingang gedirigeerd, toegang alleen voor gasten, andere personen niet toegestaan. Aha, maar ik wil graag naar het hotel beste meneer. Neen. Ja, maar ik wil echt even naar het hotel, dat kan toch wel? Zucht...Wang, bel jij even de receptie voor deze lastige mevrouw. Hallo receptie hier? Ja hallo, ik wil graag het hotel bezoeken, maar ik mag niet doorlopen. Ehhh... het is een kilometer lopen vanaf de poort tot aan de receptie, zal ik een shuttlebus voor u sturen?? Getver, dat was nou net niet de bedoeling natuurlijk. Ehh..nee hoor, dank u wel, ik ben met een kinderwagen, die past toch niet, ik kom wel lopen. En hopla!!! Talitha was door de poort, hahaha! Nou, geen wonder dat Queen Elizabeth hier graag komt logeren, want het was werkelijk een prachtig park. Heel bizar om dit zo midden in de stad te hebben en eigenlijk heel flauw dat er maar zo weinig mensen van kunnen genieten, miljonairs en van die brutale types als ik natuurlijk! Ik had geen idee of ik van begin tot eind gevolgd werd door camera's ofzo (ik heb ze in ieder geval niet kunnen ontdekken), maar voor de vorm ben ik maar wel even naar de receptie van het hotel gelopen om te vragen of ze wat algemene informatie hadden over het hotel en het conferentiecentrum. Tuuurlijk! Ik kreeg twee prachtige brochures, en een plattegrond van de tuinen, hihi, kwam dat even mooi uit! 
Met de plattegrond in de hand hebben we een heerlijke wandeling gemaakt en ik ben verder niemand tegengekomen die verdacht keek of lastige vragen ging stellen, alleen maar vogeltjes en eekhoorntjes. Toen het weer tijd was om naar huis te gaan, liep ik breedglimlachend richting de portiers, terwijl ik mijn verse folders overduidelijk in de hand hield. Toen ik weer op de openbare weg was, was het tijd om mijn broodje op te peuzelen, want ik had het toch niet aangedurfd om uitgebreid te gaan zitten picknicken bij de rijken der aarde in de achtertuin!
2 opmerkingen:
Geweldig,wat ben je toch op een keurige manier brutaal.
Jij (wij) hebben later veel te vertellen aan Sophie. Terwijl haar papa (hard?) werkt en haar broer studeerd beleeft zij met mama de mooiste avonturen!
Ja,klopt: brutaal........maar ze zal ook wel al haar charmes uit de kast hebben getrokken. Wij denken aan de "niet reservering" in het restaurant in Kuala Lumpur.
Groetjes, Ricky en Frans
Een reactie posten