Voor de modebarbaren onder u, Mart Visser is een van Nederlands meest succesvolle modeontwerpers van de laatste jaren. Haute couture, maar ook pret-a-porter, en dat laatste wordt deels in China gemaakt. Onder het toeziend vakkundig oog van een Nederlandse dame die al haar hele leven in het modevak zit en die al twaalf jaar in China woont en werkt. Deze mevrouw doet ook de productie voor wat andere bekende duurdere merken zoals Claudia Straeter, Oilily en Bandolero. Een keer per jaar houdt ze een tweedaagse samplesale, waar ik ook een uitnodiging voor had gekregen. Maar vanmorgen belde vriendin Viv of ik zin had om vanmiddag mee te gaan naar de VIP-voorverkoop. Viv is namelijk haar buurvrouw; ze was uitgenodigd voor de voorverkoop en ze mocht iemand meenemen. Nou, daar zeggen we geen nee tegen natuurlijk, dus om een uur of twee waren we in een of ander kantoorgebouw, waar in een leegstaand kantoor een winkel vol moois was getoverd . Ik had verwacht dat er alleen minimaatjes zouden hangen, maar nee, het meeste ging tot 44/46 en wij hadden eerste keus. Het liep al snel vol met graaiende dames van allerlei nationaliteiten, maar ik zag veel bekende gezichten van de koffieochtend op het consulaat ("meid, hoooiii, ook lekker inkoopjes doen?" "Ja, ik heb binnenkort een bruiloft, sta ik toch mooi in een Mart Visser nietwaaeerrrr!"). Wat echt een giller was, was dat er helem
aal geen paskamers waren. Er stond alleen een groot kamerscherm met daarachter ruimte om te passen. Nadat de eerste dame haar gene aan de kant had gezet, stond het al snel vol dames in onderbroek, BH (de meesten toch van de HEMA als je het mij vraagt) en pantykousjes en was het duwen en trekken voor de enige passpiegel op de etage. Zonder dat ik op de labels had gekeken, haalde ik er drie Mart Vissertjes uit: een mooie rok, een jasje en een prachtige trenchcoat en ze zaten als gegoten. Zou je dit in Nederland kopen, dan ben je denk ik al snel duizend euro armer, nu bleef de teller steken op nog geen 80 euro. En dan hebben ze er denk ik nog winst op gemaakt ook. Schandalig toch eigenlijk? Enfin, op een andere etage was de kinderkleding en Sophie heeft haar eerste Oilily-regenjasje gescoord (ad 15 euro, 99 in Nederland volgens de webwinkel!). Leuk hoor VIP-pen!
Voor de modebarbaren onder u, Mart Visser is een van Nederlands meest succesvolle modeontwerpers van de laatste jaren. Haute couture, maar ook pret-a-porter, en dat laatste wordt deels in China gemaakt. Onder het toeziend vakkundig oog van een Nederlandse dame die al haar hele leven in het modevak zit en die al twaalf jaar in China woont en werkt. Deze mevrouw doet ook de productie voor wat andere bekende duurdere merken zoals Claudia Straeter, Oilily en Bandolero. Een keer per jaar houdt ze een tweedaagse samplesale, waar ik ook een uitnodiging voor had gekregen. Maar vanmorgen belde vriendin Viv of ik zin had om vanmiddag mee te gaan naar de VIP-voorverkoop. Viv is namelijk haar buurvrouw; ze was uitgenodigd voor de voorverkoop en ze mocht iemand meenemen. Nou, daar zeggen we geen nee tegen natuurlijk, dus om een uur of twee waren we in een of ander kantoorgebouw, waar in een leegstaand kantoor een winkel vol moois was getoverd . Ik had verwacht dat er alleen minimaatjes zouden hangen, maar nee, het meeste ging tot 44/46 en wij hadden eerste keus. Het liep al snel vol met graaiende dames van allerlei nationaliteiten, maar ik zag veel bekende gezichten van de koffieochtend op het consulaat ("meid, hoooiii, ook lekker inkoopjes doen?" "Ja, ik heb binnenkort een bruiloft, sta ik toch mooi in een Mart Visser nietwaaeerrrr!"). Wat echt een giller was, was dat er helem
aal geen paskamers waren. Er stond alleen een groot kamerscherm met daarachter ruimte om te passen. Nadat de eerste dame haar gene aan de kant had gezet, stond het al snel vol dames in onderbroek, BH (de meesten toch van de HEMA als je het mij vraagt) en pantykousjes en was het duwen en trekken voor de enige passpiegel op de etage. Zonder dat ik op de labels had gekeken, haalde ik er drie Mart Vissertjes uit: een mooie rok, een jasje en een prachtige trenchcoat en ze zaten als gegoten. Zou je dit in Nederland kopen, dan ben je denk ik al snel duizend euro armer, nu bleef de teller steken op nog geen 80 euro. En dan hebben ze er denk ik nog winst op gemaakt ook. Schandalig toch eigenlijk? Enfin, op een andere etage was de kinderkleding en Sophie heeft haar eerste Oilily-regenjasje gescoord (ad 15 euro, 99 in Nederland volgens de webwinkel!). Leuk hoor VIP-pen!
2 opmerkingen:
Wat ben je toch een bofkont.
Dit doen er je niet veel na,de crisis verminderen
door te kopen in Shanghai
en tegelijkertijd veel geld (be)sparen.
Was je nog op tijd voor de bus?
mams
Ik zou bijna jaloers worden ;-)
Hij staat je trouwens kei goed!!
Een reactie posten