Eindelijk was het een dagje mooi weer. We gingen al vroeg met Ron, Fan en Joshua op pad, richting de botanische tuin van Shanghai. Ik had verwacht dat het erg druk zou zijn op zo'n mooie zonnige zondag, maar dit park is gigantisch groot en al met al viel het wel mee. Vandaag ook hier weer voornamelijk Chinezen die de zondag net als wij even lekker buiten wilden doorbrengen. En zoals we dat inmiddels wel gewend zijn, er is vanalles te zien. Zo was de plaatselijke zangvogelclub er om hun vogeltjes uit te laten. De kooitjes zitten in speciale constructies zodat ze op een fiets meegenomen kunnen worden, en eenmaal in e
en park gaan de doekjes eraf en mogen
de vogeltjes fijn een poosje in een boom hangen, terwijl ze smachtend om zich heen kijken wat ze allemaal moeten missen in hun eenzame opsluiting. Ze ruiken en zien de vrijheid en van ellende gaan ze dan ook prachtig zingen; wie het mooiste zingt heeft gewonnen. De stumpertjes.Een eindje verder was een bruidspaar druk aan het poseren, waarschijnlijk voor een foto van de uitnodiging. Het is gebruikelijk dat het paar zich weken voor de bruiloft al helemaal opdoft, daar een foto van laat maken en die gaat dan op de trouwkaart. De fotoreportage zelf wordt meestal ook een paar weken vooraf gemaakt, in een andere outfit, en op de grote dag heeft de bruid weer een andere jurk aan. Het mag wat kosten. Het ging er in ieder geval zeer professioneel aan toe: een fotograaf, een hulpje voor de jurk, een visagist en een assistent die in de weer was met reflectieschermen en lichtmeters.
Nadat we helemaal rond waren, de mannetjes echt moe waren van het voetballen, frisbee-en en door het bamboebos rennen, hadden we nogal honger, dus de taxi ging richting centrum waar we bij de Ierse pub heerlijk buiten hebben gezeten. O'Malley's zit in een oude villa met een ommuurde tuin en ze zijn helemaal gericht op de kids (de poort is dicht en voor de zekerheid zit er ook nog een Chinese bewaker die eventuele verdwaalde kinderen weer terugstuurt). De kindjes kunnen glijen, op een luchtkussen, in de zandbak of voetballen, terwijl de obers lekkere gezonde kost naar buiten dragen. In het zonnetje, uit de wind, was het goed toeven, en terwijl Tristan zijn voetbalkunsten liet zien en Sophietje lekker een dutje deed in de kinderwagen, werd het zo maar eens vier uur voordat we weer naar huis gingen.
Eindelijk was het een dagje mooi weer. We gingen al vroeg met Ron, Fan en Joshua op pad, richting de botanische tuin van Shanghai. Ik had verwacht dat het erg druk zou zijn op zo'n mooie zonnige zondag, maar dit park is gigantisch groot en al met al viel het wel mee. Vandaag ook hier weer voornamelijk Chinezen die de zondag net als wij even lekker buiten wilden doorbrengen. En zoals we dat inmiddels wel gewend zijn, er is vanalles te zien. Zo was de plaatselijke zangvogelclub er om hun vogeltjes uit te laten. De kooitjes zitten in speciale constructies zodat ze op een fiets meegenomen kunnen worden, en eenmaal in e
en park gaan de doekjes eraf en mogen 
de vogeltjes fijn een poosje in een boom hangen, terwijl ze smachtend om zich heen kijken wat ze allemaal moeten missen in hun eenzame opsluiting. Ze ruiken en zien de vrijheid en van ellende gaan ze dan ook prachtig zingen; wie het mooiste zingt heeft gewonnen. De stumpertjes.Een eindje verder was een bruidspaar druk aan het poseren, waarschijnlijk voor een foto van de uitnodiging. Het is gebruikelijk dat het paar zich weken voor de bruiloft al helemaal opdoft, daar een foto van laat maken en die gaat dan op de trouwkaart. De fotoreportage zelf wordt meestal ook een paar weken vooraf gemaakt, in een andere outfit, en op de grote dag heeft de bruid weer een andere jurk aan. Het mag wat kosten. Het ging er in ieder geval zeer professioneel aan toe: een fotograaf, een hulpje voor de jurk, een visagist en een assistent die in de weer was met reflectieschermen en lichtmeters.
1 opmerking:
Wat weer een prachtig stukje Chineese cultuur heb je ons van laten genieten. Vreemde "vogels"die chinezen met hun vogeltjes.
Een reactie posten