Dag van het ja-woord

Terwijl in Nederland de kater van Koninginnedag nog wel een tijdje zal nabonzen in ieders hoofd, was het vandaag in China een nationale feestdag; 1 mei, de dag van de arbeid. Met arbeid heeft het niet veel meer te maken, want bijna iedereen is vrij. Het was schitterend weer, echt de eerste zomers warme dag van het jaar, en we hadden bedacht dat het leuk was om met Fan, Ron en Joshua te gaan picknicken in het natuurgebied bij Sheshan, zo'n 40 kilometer verderop. Maar al aan het einde van onze straat bleken we niet de enige te zijn die bedacht hadden om vandaag een dagje buiten de stad door te brengen. Alle 16 banen tot aan de buitenring stonden muurvast. De chauffeur wist nog wel een binnendoorweggetje naar de oprit, maar toen we er bijna waren, zagen we dat de 20 banen van de ring ook muurvast stonden. Tijd voor plan B. We konden nog net draaien, op naar de dierentuin, want daar kun je ook perfect picknicken op de vele grote grasvelden. Plan B eindigde in een enorme rij auto's die een parkeerplekje aan het zoeken waren, minimaal zo'n 10 minuten lopen vanaf de dierentuinpoort, en toen we door de hekken keken was het wel duidelijk dat je geen centimeter ruimte had om je kleedje uit te vouwen. Tijd voor plan C. Tegenover het kantoor van Hendrik is een mooi park waar je, en dat is uitzonderlijk voor Shanghai, op het gras mag komen. Laten we dat dan maar proberen. En ja hoor, hier konden we makkelijk naartoe rijden, sterker nog, het was eigenlijk hartstikke rustig in het park. We hadden nu bijna een uur gereden om uiteindelijk in het park te belanden waar we in 10 minuten naar toe kunnen fietsen, wat een grap zeg. Wat wel heel jammer was, was dat we net een massale trouwceremonie hadden gemist van zeker 20 bruidsparen waarvan de bruidegom in het leger zat. Ze waren net aan het opruimen en her en der waren nog wat stelletjes aan het poseren, maar het officiele gedeelte was al achter de rug. We vonden een lekker plekje onder de bomen, helemaal voor onszelf alleen en de kids hebben de hele dag naar hartelust kunnen rennen, voetballen en gek doen. Volgens Fan is 1 mei traditiegetrouw een dag waarop heel veel mensen gaan trouwen, omdat de familie dan vrij is. En inderdaad, afgezien van de 'militaire' paren, was het park de hele dag het decor van poserende stelletjes en hun entourage, een boeiend schouwspel. Ik ging eens een rondje lopen met Sophie en door het park heen werkten een stuk of 40 paartjes het lijstje met dezelfde 'unieke' plekjes voor een mooie foto af: voor de fontein, op het ene bankje bij de bloesemboom, onder de pergola, bij de vijver, bij de waterval. Soms stonden de paren zelfs in de rij te wachten voor dat ene hekje of die ene rotspartij en op het grote grasveld waren er vier paren tegelijk aan het poseren. Zo leuk prive allemaal! Wat ze verder allemaal gemeen hadden, was dat de bruiden met ongelofelijk veel make up en haarlak bewerkt waren en dat de bruidegommen er over het algemeen in een slecht zittend huurkostuum bijstonden met een blik van 'wat doe ik hier in godsnaam, mag ik al naar huis, even mijn mobieltje checken.' O ja, en de meeste dames huppelden rond op ongelofelijk hoge rode lakpumps, het schijn geluk te brengen.
Toen de picnickmanden grotendeels leeg waren en de neuzen een beetje aangebrand raakten, zijn we maar weer eens opgestapt. Morgenavond hebben Hendrik en ik onze eerste Chinese bruiloft van een van de collega's van Hendrik, ik ben benieuwd of de bruid rode hakken of gympies aanheeft!