Bloemen en taartjes

Al het openbare groen rondom ons huis wordt minutieus bijgehouden door een kudde tuinmannetjes. Je ziet ze nooit, maar de buxusbollen en andere heesters staan erbij alsof Queen Elizabeth ze ieder moment hoogstpersoonlijk kan komen inspecteren. Onze voortuin is echter de schande van het laantje. Alles wat achter jouw hek staat, moet je uiteraard zelf bijhouden. Het gras staat een meter hoog in de bloembakken en alle bomen moeten nodig gesnoeid worden. Niet dat wij er echt iets aan kunnen doen, de vorige bewoners hebben er weinig aan gedaan en wij hadden even wat andere prioriteiten. Maar goed. Op een gegeven moment ga je je er toch aan ergeren en ik wilde wat bloemen in de bakken zetten. Alleen, geen idee waar je dat kan kopen. Een paar supermarkten verkopen wel snijbloemen, maar tuinplanten was ik hier nog niet tegengekomen. Na wat speurwerk op internet kwam ik erachter dat er een paar straten verderop een bloemenmarkt zou zitten. Gewapend met het adres hield ik een taxi aan en de straat bleek te bestaan. Toen ik bij het opgegeven huisnummer aankwam, leek het meer een toegangspoort van een appartementencomplex, maar ik waagde het er maar op en na ongeveer 100 meter lopen, stond ik ineens tussen tientallen fleurige bloemenstallen. Gevonden! De keuze was enorm: tuinplanten, kamerplanten, stokoude bonsaibomen, snijbloemen, zijden bloemen en diverse orchideeënkwekers. Er bleek ook nog een hele selectie dierenwinkels te zijn met vissen, schildpadden, leguanen, zangvogeltjes en vijvervissen. Hartstikke leuk allemaal. Afijn, ik heb me een bult gesjouwd aan vier schitterende orchideeplanten en aan een soort ijsbloemetjes voor in de bakken (en het was slechts 33 graden vandaag!).
Terwijl ik op een taxi stond te wachten, kwam er een monnik op me af en hij gaf me een soort bidprentje van de Boeddha. Ehh…dank u wel, en nu? Na wat glimlachen en buigen kwam daar het internationale gebaar met duim en wijsvinger…een kleine bijdrage graag, Aha! Dus ik geef de beste man wat geld (best veel volgens mij), maar je moet hier zelfs met de monniken onderhandelen, want hij vond het niet genoeg. Ik wel, dus we waren uitgepraat. Ah! Een taxi. Lekker naar huis en de planten staan prachtig.
s-Avonds had ik mijn eerste desillusie op kledinggebied. Er zit een heel mooi zaakje hier om de hoek waar iedere dag een andere, prachtige jas in de etalage hangt. Tegen beter weten in, ging ik vanavond maar eens kijken. En inderdaad, mijn boeren Hollandse maten zouden met geen mogelijkheid in deze ranke jasjes passen, al zou ik drie jaar anorexia hebben. Zelfs een XL is naar onze maatstaven nog maatje lilliputter. Maar blijkbaar heb ik er wel oog voor, want het waren allemaal rip-offs van grote ontwerpers: Dolce&Gabana, Burberry, Versace. Eerdaags ga ik maar eens stiekem een foto maken van de etalage en dan wordt het vrees ik toch maatwerk bij de kleermaker. Om de teleurstelling te verwerken, heb ik op de terugweg twee gebakjes meegenomen van de patissier op de hoek, haha!